این تابستان خیلی متفاوت است...
روز اولی که شروع تابستان و ورود به خانه بود...گفتم مثله تابستونای قبل...آرومه آروم.... خواب، کتاب، استخر، باغ....
اما از روز اول دغدغه و مشغله ذهنی ... هر روز یک مسئله جدید...
تا اینجای تابستان خوب نبود... اون چیزی نیست که من میخوام...
یکی از آرزوهایی که نمیدونم چرا دنبالش نرفتم...بچه که بودم به همه میگفتم میخوام دکتر قلب بشم... از در خونه میرفتم داخل مامان بابا، آقاجون، عزیزجون هرکدومشون بودن زودی دستشونو میزاشتن رو قلبشون میگفتن آخ قلبم... منم با ژست خاص میرفتم جلو میگفتم غصه نخورینا بزرگ میشم دکتر میشم خودم خوبتون میکنم...
از سال اول راهنمایی وارد یه وادی جدید شدم... دوستای جدید تفکرات جدید... موقع انتخاب رشته با معدل ۱۹.۹۵رفتم رشته انسانی... با کلی مخالف از این انتخاب و یه آرزویی که هنوز ته قلبم وول میخورد...وارد یکی از خاص ترین و بهترین مدارس شهرمون شدم با کلاسی که تنها ۱۰ دانش آموز بودیم...بهترین و بیخیال ترین روزای عمرم بود... اینقدر بیخیال که صبج کنکورم هنوز دلم ممیخواست بخوابمو با پارچ آبی که آبجی کوچیکه روم ریخت بلند شدم....
کنکور تموم شد علاوه بر نتایج که سازمان سنجش اعلام کرد از طرف دو تا دانشگاه دعوت اومد که جدا رفته بودم مصاخبه....باز نمیدونم چرا این رشته این دانشگاه این مسیر رو انتخاب کردم...
الان در آستانه دومین انتخاب مهم زندگی...
باز هم آرزوها و ذهنیاتی که با واقعیت فرق داره... خیلیم فرق داره...
باز هم اختیار تام والدین، مثه تمام طول زندگیم که به خودم واگذار کردن...
رشته و دانشگاه رو خودم انتخاب کردم تا تهشم هستم... الان اینم اگه انتخاب کنم تا تهش باید باشم!...میتونم؟... کنار میام؟...پس این تصورات ذهنی و آرزوها چی میشه....؟؟؟!!!!
زندگی خیلی پیچیده است...