اصلا آدم صبوری نیستم
میدونم خیلی بده این عجله کردن... چند نفر هم به من گفتن عجولیی...
ولی انتظار سخته... از این انتظار برای یک خبر که نمیدونم آخرش چی میشه بدم میاد...
تمرکزمو رو کارام از دست میدم... مدام ذهنم مشغوله... خدایا آخرش چی میشه... نکنه همه چی بهم بخوره...
امروز ظهر نشسته بودم و به صفحه سیاه گوشی نگاه می کردم... میگفتم کاش همین الان زنگ بزنن و بگن همه چی درست شده...
بعد این همه مدت طاقتش رو ندارم بگن نمیشه...تا شنبه همه چی مشخص میشه ولی معلوم نیست تا اونموقع چه بر من خواهد گذشت...
وای امان از این انتظار...!!!
باید تا دوشنبه چکیده مقاله رو برای استاد ایمیل کنم ... تمرکز ندارم ... نمیتونم روش کار کنم... چرا خبری نمیشه...این موضوع کلافه ام کرده..
یک التماس دعا دارم از همه اوناییی که این پست رو میخونن
پ.ن:
از خودم شرمنده ام برای این خبر دو روزه از کار و زندگی افتادم... اینقدر که به این موضوع فکر کردم به یوسف فاطمه نظر نکردم...
آیا برای یوسف فاطمه(س) اینقدر انتظار کشیدم؟ یا غرق در روزمرگی و کارهای دنیایی فراموشش کردم....!!!